آیه های زیبای قرآن - آیات 20 تا 24 سوره حشر

امروز آیات 11 تا 24 سوره حشر رو خوندم. آیات انتهایی این سوره دیوانه کننده است. خدا میگه اگه قرآن رو به کوه نازل میکردم، کوه از خشوع متلاشی میشد ...

 

لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿۲۱﴾

اگر این قرآن را بر کوهى فرو مى‏ فرستادیم یقینا آن را از بیم خدا فروتن از هم ‏پاشیده مى‏ دیدى و این مثلها را براى مردم مى‏ زنیم باشد که آنان بیندیشند (۲۱)

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ﴿۲۲﴾

اوست‏ خدایى که غیر از او معبودى نیست داننده غیب و آشکار است اوست رحمتگر مهربان (۲۲)

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿۲۳﴾

اوست‏ خدایى که جز او معبودى نیست همان فرمانرواى پاک سلامت مؤمن نگهبان عزیز جبار  متکبر پاک است‏ خدا از آنچه شریک مى‏ گردانند (۲۳)

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿۲۴﴾

اوست‏ خداى خالق نوساز صورتگر بهترین نامها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او مى‏ گویند و او عزیز حکیم است (۲۴)

 

 

خدایا شکرت

آیه های زیبای قرآن - آیه دوم سوره حشر

امروز 7 تیر 1400 هست.

سهم امروز مطالعه قران آیه های 1 تا 10 سوره حشر بود. داستان عهدشکنی یهودیان اطراف مدینه و اعتراض مسلمونها به اونها و در نهایت رفتن یهودیان از قلعه هاشون رو میگه. تو این آیات هم یه نکته جالب نظرم رو جلب کرد. میگن طرف دستی دستی خودش رو خونه خراب میکنه، تو آیه دوم سوره حشر این موضوع بیان شده:

 

هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِنْ دِیَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ یَخْرُجُوا ۖ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا ۖ وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۚ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ وَأَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الْأَبْصَارِ

 

 

او کسى است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه‏هایشان بیرون راند! گمان نمى‏کردید آنان خارج شوند، و خودشان نیز گمان مى‏کردند که دِژهاى محکمشان آنها را از عذاب الهى مانع مى‏شود امّا خداوند از آنجا که گمان نمى‏کردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افکند، بگونه‏اى که خانه‏هاى خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران مى‏کردند پس عبرت بگیرید اى صاحبان چشم!